De afgelopen week ben ik door meerdere dag- en opiniebladen geïnterviewd. Keer op keer worden soortgelijke vragen gesteld als: is het interessant om te investeren in buitenlands vastgoed en wat zijn de risico’s? Gedurende het gesprek komt de nadruk steeds meer te liggen op het gevaar, terwijl ik toch benadruk dat iedereen succesvol juridisch eigenaar kan worden van vastgoed in het buitenland. Natuurlijk is het een journalist eigen om kritische vragen te stellen en terecht uiteraard.
Maar de context van de artikelen hebben wel eerder een negatieve klank, ondanks dat ik op een zo objectief mogelijke wijze vragen beantwoord. Mondi heeft er als belangenorganisatie namelijk geen enkel belang bij of mensen uiteindelijk wel of geen vastgoed kopen in het buitenland. Als onze leden tot aankoop overgaan, dan hopen wij dat ze een weloverwogen beslissing kunnen nemen op basis van advies van deskundigen en preventieve informatie die Mondi (heeft) verschaft.
Terug naar de verslaggever
De (freelance)-journalist krijgt de opdracht om een artikel te schrijven over bijvoorbeeld een tweede woning of investeren in buitenlands vastgoed. Dit onderwerp speelt zich op een heel breed terrein af, dus vaak gaat het al om een specifiek interessegebied. Laten we zeggen: investeren in een recreatiewoning in de wintersportgebieden. Tijdens de voorbereiding stuit de reporter al snel (hoop ik) op de website van Mondi. Daar treft hij of zij een schat aan informatie aan waarvan het motief van de publicaties voornamelijk ligt op het vlak van praktijkervaringen en theoretische kennis.
Dat merk ik dan ook duidelijk tijdens zo’n interview. Er wordt verwacht dat ik op tal van disciplines deskundig ben, maar dat is niet zo en zou ook te veel eer zijn. Ook Mondi is mede afhankelijk van tal van deskundigen op onder andere juridisch, fiscaal en financieel gebied. Elk land heeft zijn eigen wetten en regels en meestal is er zelfs sprake van cultuurverschillen en taalbarrières. Alleen al de rol en functie van de notaris kan in het buitenland wezenlijk verschillen van die van de notaris waar we in Nederland allemaal wel eens mee te maken hebben. De notaris in Nederland biedt zekerheid, is onafhankelijk en onpartijdig en kijkt daarom naar uw belangen én die van de koper. Hij doet ook allerlei onderzoeken, naar uw achtergrond en die van de koper, het huis, de hypotheeksituatie en mogelijke bijzonderheden in de gemeente. In het buitenland is dit niet per definitie hetzelfde. En als dit besef er niet is bij de aspirant-koper, dan is het kinderlijk eenvoudig voor een
verkopende partij om mensen te misleiden. Ook een advocaat handelt niet altijd aantoonbaar uit uw belang.
Geef een advocaat nooit carte blanche. U zult maar net die verkeerde tegenkomen!
Natuurlijk moet Mondi mensen attenderen op eventuele gevaren. Dat zien we zelfs als een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Omdat de meeste journalisten doorvragen, krijgt de context van het artikel wel een andere wending. Consumenten, maar ook ondernemers, zijn vaak te goed van vertrouwen. En ook ik steek mijn hand in eigen boezem, ondanks dat ik na alle ervaringen met buitenlands vastgoed wel een groot deel van mijn naïviteit ben verloren. Iedereen, zonder uitzondering, is beïnvloedbaar. Dus blijf alert, bespaar niet op deskundigheid en kijk verder dan uw neus lang is. Dan blijven er voldoende mogelijkheden over voor een solide bestemming van die zuurverdiende spaarcentjes.”