De flash crash op de beurzen lijkt voorbij. De aandelenmarkten gaan weer de hoogte in en het optimisme viert opnieuw hoogtij. De spreads van bedrijfsobligaties, die vooral in het high-yieldsegment sterk gestegen waren, hebben zich ook weer hersteld en bevinden zich dicht bij hun historische dieptepunt. “Een storm in een glas water”, zullen sommigen misschien denken.
Maar is dat echt zo? Zolang we hierover niet meer duidelijkheid hebben, willen we de risico’s in onze fondsen niet verder verhogen. Want hoewel de vroege vogel veel wormen vangt, zijn wij liever de tweede muis die van haar kaas geniet.
Wij blijven namelijk benadrukken dat de economische cijfers die wij zien nog altijd zeer positief zijn. Ook de commentaren van de centrale banken aan weerszijden van de Atlantische oceaan zijn zeer optimistisch over de toekomst: aanhoudende economische groei, dalende werkloosheid en een (tot dusver) beheerste evolutie van de inflatie.
Bij nader inzien wordt het grote verschil tussen de Verenigde Staten en de eurozone echter al snel duidelijk. Terwijl de inflatiecijfers in de eurozone eerder lager zijn dan verwacht, zijn ze in de VS juist aan de hoge kant, kennelijk onder invloed van de lang verwachte looninflatie, die nu eindelijk op gang komt. De marktdeelnemers vrezen nu dat de inflatie sneller stijgt dan gewenst en dat de centrale bank daardoor de rente sneller en sterker zal optrekken dan tot nog toe werd verwacht: niet in 3 maar in 4 stappen in 2018.
Op dit moment lijkt de markt echter weer tot rust te komen. De extreme volatiliteit van risicovolle activa als aandelen en high-yieldobligaties in de tweede week van februari is wel weer genormaliseerd, maar de onzekerheid is nog niet helemaal verdwenen. Goudlokje verandert langzaam maar zeker in Roodkapje, en krijgt in elk geval inwendig steeds meer angst voor de boze inflatiewolf.
Het is nog af te wachten of de volgende inflatiecijfers in de VS opnieuw hoger uitvallen dan verwacht. Wanneer echter blijkt dat de cijfers van februari eerder uitschieters waren, dan is voor ons het juiste moment aangebroken om weer meer risico te nemen in de portefeuilles. In dat geval nemen wij aan dat de wereldwijde groeitrend zich zal voortzetten en dat daarmee in principe ook hogere aandelenkoersen en lagere spreads voor bedrijfsobligaties mogelijk zijn. Dan zouden wij zeker niet de eersten in de markt zijn, maar volgens de salamitactiek van Luca Pesarini (voorzitter van ETHENEA Independent Investors S.A.), dus door langzaamaan meer risico te nemen, zouden wij ons gedragen als de tweede muis die de kaas kan oppeuzelen: een strategie die ons al jarenlang goede resultaten oplevert.