De wereldeconomie blijft zich voorspoedig ontwikkelen. De jongste groeicijfers zijn positief en de voorlopende indicatoren wijzen opnieuw op groei. Maar hoe ziet het plaatje eruit als we het nader onder de loep nemen?
De legendarische film Saturday Night Fever (1977), met John Travolta in een glansrol en de filmmuziek van de Bee Gees, zou vele jaren lang zijn stempel op de discogeneratie drukken. Ook Charles Prince, voormalig bestuursvoorzitter van Citigroup, drukte in 2007 zijn stempel op een hele generatie zakenbankiers met zijn legendarische uitspraak: ”Zolang de muziek klinkt, moet je dansen. We dansen nog altijd.” Amper 4 maanden later stond Citi op de rand van het faillissement en was "Chuck" zijn baan kwijt. Het was het begin van de wereldwijde financiële crisis.
Inmiddels 10 jaar later, weten we beter. Of niet soms?
Als je kijkt naar de vele vooruitblikken op 2018 waarmee we dezer dagen overspoeld worden, zou je provocerend kunnen zeggen dat er niet veel veranderd is. Iedereen danst, al is het niet meer op de muziek van de Bee Gees. Maar gedanst wordt er. Er is weinig tegenspraak tegen de consensus dat 2018 een voortzetting van 2017 wordt. De aandelen en andere risicovolle beleggingen stijgen verder, evenals de rendementen. Daarbij wordt echter volledig voorbij gegaan aan de mogelijke risicoscenario’s. Bovendien is vrijwel nergens een kritisch geluid te horen.
Zeker, de wereldeconomie staat er prima voor. Niet alleen waren de jongste groeicijfers behoorlijk, ook wezen de voorlopende indicatoren zelden zo eensgezind op verdere groei. Je moet echt heel nauwkeurig kijken om de spreekwoordelijke haar in de boter te vinden.
Aanzienlijke risico’s
Al met al zijn ook wij natuurlijk nog steeds van mening dat de huidige trends in aandelen en bedrijfsobligaties zich in 2018 voorlopig zullen voortzetten. Wij zien echter ook aanzienlijke risico’s, die roet in het eten zouden kunnen gooien. Om te beginnen is er de wetenschap dat de huidige groeicyclus vooral in de VS al heel lang duurt, zodat alleen al om die reden een afzwakking waarschijnlijk is. Verder zien we stilaan tekenen dat de prijsinflatie aantrekt. Deze trend bevindt zich weliswaar nog in een beginstadium, maar nu het wereldwijde monetaire beleid zich op onbekend terrein begeeft, is het moeilijk in te schatten hoe de verdere ontwikkeling er hier zou kunnen uitzien. Geopolitieke risico’s en de mogelijke instabiliteit van de financiële sector in China maken het plaatje compleet.
Ik wil echter uw aandacht vestigen op één aspect. De structuur van de rentecurve was de afgelopen 30 jaar in de VS meestal een goede voorspeller van een naderende recessie. Een vlakke of zelfs inverse curve werd steeds 6 tot 12 maanden later gevolgd door een recessie. Het huidige verschil tussen de 2- en de 10-jarige rentes bedraagt slechts 60 basispunten. Dat is nog niet gevaarlijk klein. De verwachte renteverhoging door de Fed op 13 december zou echter voor onrust kunnen zorgen, afhankelijk van hoe het 10-jarige segment reageert.
Wij handhaven ons positieve oordeel over de markten en dansen mee, en dan vooral in het belang van onze beleggers. We blijven echter wel dicht bij de rand van de dansvloer zodat we, als het mis zou gaan, nog Staying alive kunnen meezingen – en dan niet als hulpmiddel om het juiste ritme vast te houden bij het reanimeren*.
*Stayin' Alive heeft met zijn tempo van 103 BPM precies het juiste ritme voor hartmassage en is vanwege zijn bekendheid en toepasselijke titel uitstekend geschikt als geheugensteuntje. In 2011 bracht de American Heart Association een actievideo uit waarin arts Ken Jeong dit, verkleed als John Travolta, uitlegt.