Volgens de oude beurswijsheid “Sell in May and go away” is mei traditioneel het begin van een moeilijke periode voor de wereldwijde aandelenmarkten. Maar toch moeten we niet te hard van stapel lopen.
De maand mei was nog maar amper begonnen toen president Trump aankondigde dat de VS de strafheffingen op bepaalde Chinese importen verder zou verhogen. China sloeg meteen terug door zijn eigen tarieven voor Amerikaanse producten op te trekken. Het gevolg was dat de S&P 500-index aan het begin van de maand circa 4,5% verloor en de Chinese aandelen ruim 7%. In die zin bleek de oude beurswijsheid inderdaad te kloppen.
Maar er is ook positief nieuws over de wereldhandel te melden. De VS hebben de importheffingen voor Turks, Mexicaans en Canadees staal weer verlaagd. En een beslissing over hogere invoerheffingen voor auto’s uit Europa en Japan is voorlopig op de lange baan geschoven. Hoewel deze vaststelling in eerste instantie opluchting teweegbrengt, betekent dit zeker niet dat alle signalen nu op veilig staan. In deze onzekere en weinig voorspelbare tijden is het geen wonder dat de groei van de wereldhandel volgens de berekeningen van de OESO in het eerste kwartaal van 2019 nog maar net boven nul uitkwam.
Wat Brexit betreft, wordt aan de overkant van het Kanaal geen vooruitgang geboekt. De nieuwe leider van Tory’s zal het even moeilijk krijgen als Theresa May. Want zowel de partij als het land zijn sterk verdeeld over de manier waarop het vertrek uit de EU vorm moet krijgen. Het wordt lastig om hieruit te geraken. Het faillissement van de restaurantketen van Jamie Oliver en dat van British Steel zullen de stemming niet bepaald verbeteren. Dat de Britse economie begin dit jaar toch stevig groeide, komt vermoedelijk vooral doordat bedrijven extra voorraden hebben opgebouwd om bestand te zijn tegen alle mogelijke brexit-varianten. Een gezonde economische ontwikkeling ziet er anders uit.
De markten trekken er zich weinig van aan
Maar hoewel het bovenstaande niet bepaald tot optimisme stemt, trokken de wereldwijde aandelen- en obligatiemarkten zich er weinig van aan. Dat komt door de nog steeds duidelijk groeiende dienstenmarkten in de grote economieën van de wereld, de gestaag stijgende lonen en de verwachting dat de Federal Reserve en de ECB hun ondersteunende beleid zullen voortzetten.
“Sell in May” bleek dus inderdaad te kloppen. Maar toch moeten we niet te hard van stapel lopen met dat “go/stay away” want inmiddels heeft de S&P 500 al weer 2% teruggewonnen, omdat de beleggers beseffen dat de winstvooruitzichten en de financieringssituatie voor de bedrijven nog steeds gunstig zijn. Uit de gepubliceerde cijfers over het eerste kwartaal blijkt dat bedrijven in zowel de VS als Europa opnieuw stevige winsten hebben behaald, die zelfs iets boven het niveau van vorig jaar liggen. In elk geval is het niet verstandig dat allemaal te negeren en de aandelenmarkten de komende maanden helemaal vaarwel te zeggen. Er kunnen altijd weer interessante situaties ontstaan, waarvoor u zich beter bedenkt. Wie had ooit gedacht dat Renault en Fiat over een fusie zouden praten en dat zowel de beurzen als de politiek erbij zouden staan juichen?
De obligatiemarkten in de VS hebben nu opnieuw signalen van een dreigende recessie uitgezonden. De rente op 10-jarige Amerikaanse staatsobligaties is opnieuw tot onder die van driemaandelijkse staatsobligaties gedaald. Deze omkering van de rentecurve is zeker voor een groot deel toe te schrijven aan de aanbodzijde. In de eerste vier maanden van het jaar heeft het Amerikaanse Ministerie van Financiën in totaal voor meer dan USD 4 biljoen aan obligaties uitgegeven. Daarvan had echter slechts USD 177 miljard betrekking op langlopende obligaties met een looptijd van 10 tot 30 jaar, dus slechts 4,4% van het totale emissievolume. Zodoende heeft waarschijnlijk ook het optreden van het Amerikaanse Ministerie van Financiën bijgedragen tot de inversie van de rentecurve. Aangezien er geen plannen zijn om dat te veranderen, mag worden verwacht dat de langetermijnrentes voorlopig laag zullen blijven.
Centrale banken blijven groei ondersteunen
Een paar heffingen meer of minder zullen de wereldhandel uiteindelijk niet langdurig schaden. De bedrijven hebben echter wel behoefte aan voorspelbaarheid. Zolang die er niet is, zullen ze geen grote investeringen doen. Daarom zijn veel bedrijven nu hun interne bedrijfsprocessen aan het optimaliseren. Daarbij zijn in elk geval nauwelijks kostbare verkeerde investeringen te verwachten.
Opnieuw is mei een moeilijke beursmaand gebleken, maar het is nu ook weer niet aan te raden om er lange tijd weg te blijven. Daarvoor is de ondersteuning door de centrale banken veel te sterk. Bovendien is het heel goed denkbaar dat de Amerikaanse Federal Reserve voortijdig besluit te stoppen met de verkorting van zijn balans. En misschien spreekt de opper-twitteraar binnenkort ook eens verzoenende woorden via zijn favoriete kanaal. Bovendien is er ook nog de mogelijkheid om de spanningen op de klassieke manier te verminderen, in een gesprek onder vier ogen tussen President Trump en President Xi tijdens de G20-top eind juni.